Bienheureux  ACHILLE PUCHALA et HERMANN STEPIEN
 
Le martyrologe romain fait aujourd’hui mémoire du bienheureux franciscain polonais martyr du nazisme, Achille Puchala (1911-1943)..
 
Prêtre et Franciscain conventuel, il a été béatifié par Jean-Paul II à Varsovie, le 13 juin 1999. Il avait fait son noviciat à Lagiewniki et sa théologie à Lviv et fut ordonné prêtre en 1936. Il exerça son ministère à Grodno puis à Iwieniec..
 
Puis survirent, le 1er septembre 1939 l’invasion du IIIe Reich, l’Occupation nazie et la résistance polonaise. C’est justement en représailles d’opérations de résistance que de nombreuses personnes furent arrêtées par la Gestapo..
 
A ce moment-là, le Père Achille aurait eu le temps de se cacher et d’échapper à la rafle. En effet, le commandant local de la gendarmerie allemande, catholique pratiquant, qui habitait au presbytère, proposa une cachette au père Achille et à son confrère de Vilnius qui l’avait réjoint, le père Herman Stepien. Un témoin oculmaire l’a rapporté ensuite. Mais les pères Achille et Herman déclarèrent : « Les pasteurs ne peuvent abandonner les fidèles » et ils rejoignirent les autres prisonniers, notamment pour ne pas les priver du ministère d’un prêtre au moment du danger de mort..
 
On les conduisit tous au village de Borowikowszczyzno. Là, les deux prêtres furent séparés de leurs paroissiens, et ils furent abattus dans une grange à laquelle on mit le feu ensuite : c’était el 19 juillet 1943. Les paroissiens furent envoyés au travail obligatoire en Allemagne..
 
Les cendres des deux prêtres martyrs furent recueillies et leur mémoire est spécialement vénérées par les pèlerins, à Pierszaje.
 

Neuvaine à Bienheureux Achille Puchala chaque 9 jour du mois.
 

Każdego 9 dnia miesiąca nowenna ku czci bł. Achillesa Puchały, męczennika, rodaka z Kosiny. Na zakończenie nabożeństwa ucałowanie relikwii.
 

Modlitwa
 
Panie Jezu Chryste, Ty błogosławionym męczennikom: o. Achilles Puchała i o. Herman Stępień, dałeś udział w swojej Męce przez wytrwałe, aż do śmierci znoszenie udręk i prześladowań dla chwały Twojego Imienia. Wspomóż nas swoją łaską, abyśmy naszym życiem odważnie świadczyli o Tobie. Który żyjesz i królujesz na wieku wieków. Amen. ***
 
Panie Jezu, który natchnąłeś błogosławionego Achillesa, kapłana i męczennika, taką miłością, że życie swoje oddał za Twoje owce, spraw prosimy, abyśmy wpatrując się w jego przykład i za jego wstawiennictwem przezwyciężali własny egoizm i coraz bardziej żyli dla innych. Przez Chrystusa Pana naszego.Amen
BŁOGOSŁAWIONY JÓZEF ACHILLES PUCHAŁA
KOSINA
 
Historia
 
Poprzednie nazwy miejscowości: Cossyn, Kossyn, Koszina. Jako osada kolonistów niemieckich powstała około połowy XIV wieku. Po raz pierwszy wzmiankowana w dokumencie lokacyjnym wsi Noua Villa Daz Newdorf (Kraczkowa) z 1369 roku, gdzie wśród świadków został wymieniony sołtys Kosiny "scultetus in Kossyna nomine Johannes". Pierwszymi właścicielami wsi był Otto z Pilczy lub jego zięć Wincent z Granowa, kasztelan i starosta nakielski (zm. 1410), następnie Elżbieta, wdowa po Wincentym. Po jej śmierci w posiadaniu potomków Pileckich z Łańcuta. Kolejnymi właścicielami była rodzina Stadnickich, od której wsi przyjął Stanisław Lubomirski. W rękach Łubomirskich Kosina pozostała do I połowy XVIII wieku. W latach 1738-88 jako właściciele notowali są książęta Sanguszkowie. Po nich, w drodze licytacji, osadę nabyła Kunegunda Prekowa. Kolejną dziedziczką została księżna Elżbieta z Czartoryskich Lubomirska 1733-1816). Nowa właścicielka w 1802 roku oddała Kosinę (z miastem Przeworskiem i siedmioma okolicznymi wsiami) swojemu ulubieńcowi i wychowankowi Henrykowi Lubomirskiemu. Lubomirscy z Przeworska Kosiną dzierżyli do 1944 roku.
 

Zabytki
 
Kościoły
Parafia powstała na przełomie XIV/XV wieku. W 1646 roku przyłączona do Żołyni. Od XVIII wieku samodzielna jednostka parafialna z kościołem filialnym. Istnieje tutaj obwarowany kościół parafialny (ślady obwarowań naplanie ośmioramiennej gwiazdy czytelne do dzisiaj). Kolejny drewniany kościół wzniesiony został w 1708 roku, a poświęcony w 1744 roku. Kościół ten przetrwał do lat 30-tych XX wieku. W latach 1936-1938 na jego miejscu wzniesiono obecny murowany.
 
Kościół św. Sebastiana
 
Przynajmniej od XVI wieku w Kosinie istnieje drugi kościół filialny. Świątynia ta została zniszczona przez Tatarów w 1624 roku. Odbudowany w 2 ćw. XVII wieku został obwarowany, podobnie jak parafialny. Obecnie istniejący kościół wzniesiony został na miejscu poprzedniego w roku 1737, w latach 1954 i 1980 był restaurowany z całkowitą wymianą gongów. W miejscu starej kruchty wzniesiona nowa.
 
Kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa.
 
Usytuowany w centrum wsi, nieopodal drogi krajowej nr 4. Murowany z cegły, otynkowany, orientowany, modernistyczny. Wewnątrz rzeźba św. Antoniego z Dzieciątkiem z 2 poł. XVIII wieku przeniesiona z przydrożnej kapliczki, krucyfiks w tęczy z XVII wieku. Od wschodu, północy oraz częściowo od południa zachowane pozostałości obwarowań. Kościół filialny pw. św. Sebastiana.
 
Usytuowany w południowej części wioski o nazwie Kosina Górna, wśród zabudowy mieszkalnej, po zachodniej stronie potoku Kosinka, w centralnej części, niewielkiego, sztucznie usypanego wzniesienia w kształcie owalnym. Drewniany, konstrukcji zrębowej, pobity gontem, orientowany, salowy, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, kruchtą od zachodu i zakrystią od północy. Nawa przykryta stropem, nad prezbiterium strop w formie silnie spłaszczonej kolebki pozornej. Dachy dwuspadowe o lekko wygiętych połaciach pobite gontami. Wnętrze kościoła pokryte iluzjonistyczną polichromią zapewne z XVIII wieku naśladującą podziały architektoniczne i okna. Kościół posiada bogate wyposażenie z okresu XVII-XVIII wieku. Na uwagę zasługuje manierystyczny ołtarz główny z 2 ćw. XVII wieku w formie tryptyku z bogatą snycerską dekoracją ornamentalną. W polu głównym obraz z przedstawieniem św. Sebastiana (mal. Jan Tabiński, 1864 r.) drewniana chrzcielnica rokokowa z 2. poł. XVIII wieku, barokowa szafa zakrystyjna z 1. ćw. XVII wieku. Krzyże barokowe z XVIII wieku.
 
Kościół jest otoczony współczesnym, drewnianym ogrodzeniem. W jego obrębie znajduje się szereg drewnianych świątków przeniesionych z miejscowych kapliczek. Na szczególną uwagę zasługuje figurka św. Jana Nepomucena z końca XVII wieku.
 
Świątynia w Kosinie dzięki staraniom miejscowego proboszcza księdza Rybaka znajduje się w doskonałym stanie technicznym. Do chwili obecnej kościół służył kultowi, szczególnie uroczyste msze są odprawiane w dniu święta patrona.